Hayalimdi, Avustralya seyahatimden bir yıl sonra, yavaş yavaş farkına vardım...
Eskiden istikrarlı bir işim vardı ve olmasa bile 40 'lı yaşlarımda bir emeklilik hediyesi ve rahat bir hayat alırdım.Ama 30 'lu yaşlarımda gerçekten yapmak istediğim şeyi yapmadığıma dair kesin bir pişmanlık olacak... bu yüzden hayatımla ilgili kafa karışıklığı yaşadığım bir yılda, kalbimi takip etmeye ve hiç tereddüt etmeden başka bir nüfustan demir kaseyi atmaya ve hayallerimi aramaya karar verdim!
Kendimi bulmak ve hayatın anlamını bulmak için yurt dışına seyahat ederek bir yıl geçirdim… Yurt dışından döndüğümde hayat değişmezdi ama kesinlikle cesur olup hayatımı sürdüreceğim, bu yüzden bir ev kiraladım, avlu eviydi, çünkü eski evin atmosferini seviyorum ve hayallerim burada başladı…
Bu benim hayalim… Avustralya'dan döndükten sonra gerçek oldu.
Daha önce sabit ama sıkıcı bir işim vardı. Her şey yolunda gitseydi, harika bir emekli maaşı alır ve istikrarlı bir hayata devam ederdim. Ama sanırım 30 yaşımda hayallerimin peşinden gitmediğime pişman olacağım. Ahırdaki işimi bıraktıktan sonra hayalimin peşinden gitmeye karar verdim. Kendimi aramak için bir yılımı seyahat ederek geçirdim. Yurtdışına seyahat ettikten sonra düzelmediğini biliyordum ama hayalimdeki hayatı sürdürmek için cesur olacağım. Eski Tayvan tarzında bir ev kiralıyorum çünkü eski Tayvan tarzının atmosferini seviyorum. Ben de rüyama doğru yola çıktım.

Dükkanımın adı "Ya Sapienza ", Sapienza benim adımdır, ancak genellikle Ah Hua olarak okunur, bu yüzden bunun yerine İngilizce kullanıyorum, Sapienza dalış ve konaklama için kısaltma anlamına gelir.Söylemek yerine, ben potansiyel bir hancıyım ama ben hayallerimi gerçekleştirmeye çalışan bir çocuğum.Avludaki evim, dış cephesi sade olmasına rağmen, sıcak bir yer olan yaşlı adamın orijinal zevkine sahiptir.
Dükkana “A Ya Diving Hostel” adını verdim. Bana “Patron” demek yerine, hedefime ulaşmak için çabalıyorum. Evin dışı eski ama eski tarz bir atmosferde kalıyor. Güzel ve sıcak bir yer.

Bu avlu evinde kesinlikle çok fazla hikaye var, geçmişte çok fazla yıkıcı şey yoktu ve çok fazla 3C ürünü yoktu, bu yüzden bir araya gelmek için her zaman çok zaman vardı ve ilişki özellikle samimiydi.Okuldan sonra akşamları yaşlılar her zaman bir vantilatör kapıp çocukların kalçalarını izliyorlar, kadınlar mutfakta aile yemekleri hazırlamakla meşguller ve her an evde olan büyük ve küçük şeylerle ilgileniyorlar. Hayatından sorumlu olan adam sonunda evine döndü. Akşam yemeği saatinde, tüm ev büyük yuvarlak masanın etrafında oturur, ev yemekleri yer ve ev hikayeleri eşliğinde yemek yer. Bence burada gerçekten olan kırsal hayat bu!!

Sanırım bu eski evde bir sürü hikaye vardı. Geçmişte elektronik bir düzenek olmadan, insanlar birbirine çok yakındı. İnsanlar her zaman birlikte kaldı. Kadınlar günde üç öğün yemek hazırlamak zorundaydı, erkekler aileleri için para kazanmak zorundaydı. İnsanlar yemek yemek için her zaman büyük masanın etrafını çevirir ve günlük hayatla sohbet ederlerdi. Burada gerçek bir kırsal hayat vardı.

Ancak zamanın geçmesiyle birlikte teknoloji gelişiyor ve çelik kaplı çimento evleri her binada kaplanıyor. Gençler köyden ayrılıp savaşmak için şehre giderler ve yaşlılar avlu evinde kalmaya devam ederler, çünkü özellikle kırsal kesime alıştıkları ve sevdikleri için kendileri ve çocuklarıyla ilgili anılarla doludur.
Gençler Liuqiu'dan ayrıldılar ve son yıllarda yaşamak için büyük şehre gittiler. Yaşlılar, kalplerinde unutulmaz bir anı olduğu için hala evlerinde kalıyorlar. Kırsal kesimde de yaşamak için kullanılırlar.

Onlarla aynı avluda yaşayan bir yabancı olarak, Ama kendi ailesine davranmak gibidir. O her zaman benim güvenliğim için endişelenir. Beni her gördüğünde, beni doğuya götürmek zorunda.Sık sık büyükbabamın ellerine bakıp yürüyüşe çıkıyorum, çok güzel bir sahne!Ama ne yazık ki, büyükannem bu yıl bizi terk etti ve daha iyi bir dünyaya gitti... büyükannemin bana gösterdiği nokta, tıpkı dün gibiydi ve kabul edilemez olsa da, yaşlı ailesini sadece kafasında hatırlayabildik...
Liuqiu'nun bir yabancısı olarak, onlarla birlikte eski evde kalıyorum. Bir büyükanne bana karşı çok nazikti. Her zaman güvenliğimle ilgilenirdi. Dedem ve büyükannemin evin önünde yürüyüş yapmasını sık sık izlerdim. Ne kadar güzel bir sahne!! Büyükannemin bu yıl vefat etmesi üzücü. Onu hala özlüyorum.

Burası hayallerimin doğum yeri, lüks olanaklar ve süslemeler yok ve odada TV yok, çünkü buraya gelen misafirlerin evden çıkabilmelerini ve başkalarıyla etkileşime girebilmelerini istiyorum, seyahat etmek bu anlama geliyor.Ben bir dalış eğitmeniyim, Küçük Ryukyu'ya seyahat etme fırsatınız varsa, dalış hanıma gidebilirsiniz, Küçük Ryukyu'nun sadece denizin altında güzel olmadığını, aynı zamanda güzel insanlar olduğunu size bildireceğim, umarım sıcak ve derinlemesine bir yolculuk geçirmenizi sağlayacağım.

İşte benim rüyam. Lüks mobilyalarımız ve dekorasyonumuz yok. Odada televizyon yok. Umarım gezgin dışarı çıkıp insanlarla etkileşime girebilir. Seyahatseverler için anlamlı bir seyahat olduğunu düşünüyorum. Ben bir dalış eğitmeniyim ve hala hayalimin peşindeyim. Liuqiu'ya gelirseniz, dalış ve pansiyonumu ziyaret edebilirsiniz. Güzel okyanus yerine, insanlar güzel. Umarız Liuqiu'da özel ve uyarılmış bir seyahat edinmişsinizdir.

Zamanınızı bölüştürün

Zamanınızı iki yer arasında bölüştürün